Fondacija Mali princ
Nаgrаdа Fоndаciје Mali princ, uručuје sе studеntimа Аkаdеmiје umеtnоsti u Nоvоm Sаdu zа vrhunskе rеzultаtе u оblаsti umеtnоsti pоčеvši оd škоlskе 2003/2004. gоdinе. Оsnivаči Fоndаciје, gоspоđа Аlеksаndrа Vеđеci Bоškоv i gоspоdin Аntоniо Vеđеci, dоdеlјuјu nаgrаdu kоја је nоvčаnа i iznоsi 1500 еvrа u dinаrskој prоtivvrеdnоsti. Nаgrаdа sе dоdеlјuје trimа studеntimа zаvršnе gоdinе оsnоvih аkаdеmskih studiја i/ili studеntimа mаstеr аkаdеmskih studiја, pо јеdnоm nа Dеpаrtmаnu muzičkе umеtnоsti, Dеpаrtmаnu likоvnih umеtnоsti i Dеpаrtmаnu drаmskih umеtnоsti. Diznајnеrskо rеšеnjе diplоmе nаgrаdе Fоndаciје „Маli princ“ аutоrski је rаd dоcеntа Аkаdеmiје umеtnоsti Vlаdаnа Јоlеrа, а rеšеnjе plаkеtе stručnоg sаrаdnikа Мirјаnе Blаgојеv. Оvа znаčајnа nаgrаdа šаlје јаsnu pоruku dа rеzultаti оstvаrеni tоkоm škоlоvаnjа njеnih dоbitnikа nisu оstаli nеzаpаžеni i pоzivа nа nоvе umеtničkе izаzоvе i hrаbrо zаkоrаčivаnjе u prоfеsiоnаlni umеtnički živоt. Оvаkаv vid nаgrаđivаnjа – оd strаnе pојеdincа prеmа instituciјi – gоtоvо је јеdinstvеnа pојаvа u nаšој zајеdnici, stоgа imа јоš vеći društvеni znаčај. Zа studеntе i studеntkinjе Аkаdеmiје umеtnоsti nаgrаdа Fоndаciје „Маli princ“ јеstе svаkаkо јеdnа оd оnih nаgrаdа kоје sе sа nеstrplјеnjm iščеkuјu i trајnо оbеlеžаvајu pојеdinаčnе umеtničkе biоgrаfiје.
ZAŠTO FONDACIJA
Aleksandra Vegezzi Boškov
Rođena sam i odrasla u Novom Sadu. Sticajem okolnosti, mladost, pa potom i čitav život provela sam u Švajcarskoj, u Ženevi. Ali, rodni grad,
tihe ulice, detinjstvo obasjano mirom i spokojem, nikada nisam zabravila. Tu sam naučila da čitam, da se družim, da vozim bicikl, šetam, da idem na Dunav, da vidim i pamtim slike, tu samprvi put odvedena u pozorište i ono lutkarsko i ono za odrasle, tu sam prvi put bila na koncertu ozbiljne muzike.
Kao i mnogi, detinjstvo sam završila i mladost započela veličanstvenom knjigom Antoana de Sent Egziperija “Mali princ”. Iz njegovih reči naučila sam sve o plemenitosti i čestitosti. To se uči jednom, a pamti čitavog života.
Moj suprug Antonio Vegezzi i ja odlučili smo početkom ovog veka da osnujemo Fondaciju, a da joj i simbolično i stvarno damo ime ove sjajne pripovesti. “Mali princ” govori i za sebe o našim namerama svako može da ima svoja tumačenja, naravno, ali cilj je pomoći stvaraocima, pogotovo mladima. Uostalom i sami imamo tri sina.
Svesna sam da je u vremenu koje je iza mene, moj zavičaj prošao kroz silne nesreće, da je generacijama mladih prosto bio zatvaran vidik, da im je pretila opasnost života u krugu, bez mogućnosti da vide i budu viđeni.
Mislim da je to najveća nepravda koja se može nekom naneti. Takođe, verujem da je kultura oduvek i zauvek svojim univerzalnim jezikom omogućila čovečanstvu da od pustinje postane mesto za život dostojan humanog bića. Tako su, uostalom, pokazala vremena koja nazivamo istorijom.
To sam učila ne samo u školama, nego dobila trajno kao nasledstvo od svojih roditelja, jer su i to prvi koraci kojima sam krenula u ozbiljan život.
Umetnost i razumevanje lepog naučila sam takođe u Novom Sadu u čemu su mi pomogle moje drugarice Ksenija Blažić i Nada Šević. One i sada, dobrovoljno i savesno, ali i sa radošću pomažu u radu Fondacije. Zato je prirodno da je izbor bio novosadska Akademija umetnosti. A ona nam je bila odličan, nenametljivi saradnik svih 15 godina rada Fondacije “Mali princ”.
Stara mudrost kaže da ko spase jedan život, spase čitav svet. Parafrazirajući ovu misao ,mislim da onaj ko pomogne jednog umetnika, pomogao je kompletnoj umetnosti.
Dobitnici i dobitnice nagrade Fondacije|Mali princ od 2004. do 2023. godine:
Dobitnici i dobitnice nagrade Fondacije Mali princ Školska 2022/2023.
Potiče iz muzičke porodice. Muzičku školu završava u klasi prof. Vitalij Gulijčuka, a osnovnu sa Vukovom diplomom za samo šest godina. Student je u klasi prof. Stefana Milenkovića sa prosekom 10,00. Dobitnik je više od 50 prvih nagrada i laureata: na republičkim takmičenjima i na takmičenjima „String fest“ u Srbiji, „Tartini i Svirel“ u Sloveniji, „Ars nova, Gian Luca Campochiaro“ u Italiji, „Daleki akordi“ u Hrvatskoj, „Jaroslav Kocian“ u Češkoj, „Grand – prix Slovenske muzike Moskva“ u Rusiji, onlajn „International World Competition“ itd. Dobitnik je brojnih nagrada: Vidovdanske nagrade; Specijalne diplome za kontinuirano postizanje vrhunskih rezultata; stipendije Ministarstva prosvete, nauke i tehnološkog razvoja namenjene izuzetno nadarenim učenicima i studentima. Senat Univerziteta u Novom Sadu dodelio mu je nekoliko priznanja za vrhunske rezultate postignute na svetskim i evropskim takmičenjima. Dobitnik je stipendije „Master kamp“ Fondacije „Dobar glas“ kod Nemanje Radulovića. Nastupao je u Srbiji, Hrvatskoj, Bosni i Hecegovini, Sloveniji, Nemačkoj, Italiji, Grčkoj, Austriji, Češkoj, Mađarskoj, Engleskoj i Rusiji, a kao solista sa kamernim orkestrom „ArtLink – Societe Generale“ kao i sa Zrenjaninskim, Subotičkim i Vojvođanskim kamernim orkestrom, sa Novosadskom filharmonijom mladih i Filharmonijom mladih „Borislav Pašćan“. Član je međunarodnog orkestra „Triorka“, „Camerata Serbica“, „Western Balkans Youth Orchestra“, Nemačka. Zamenik je koncert-majstora Vojvođanskog simfonijskog orkestra. Član je festivala „Pacific Music“ 2023. u Japanu. Pohađao je majstorske kurseve Igora Tkačuka, Arkadia Vinokurova, Tatjane Balašove i Nemanje Radulovića.
Diplomirala je vajarstvo 2022. godine i studentkinja je prve godine master studija vajarstva na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Izlagala je na grupnim izložbama tokom studija u Novom Sadu i Beogradu.
Diplomirala je na Katedri za dramaturgiju, studijski program Dramaturgija Akademije umetnosti u Novom Sadu. Dobitnica je Sterijine nagrade za dramaturgiju predstave „Kod večite slavine“ (2022). Iste godine njena drama „Nezaboravak, potočnica, zmijske oči“ našla se u najužem izboru za Sterijinu nagradu za dramski tekst. Ima dve objavljene drame – „Pad Avale“ (na srpskom i engleskom) i „Nezaboravak, potočnica, zmijske oči“, a obe su imale i javna čitanja – prva na Sterijinom pozorju, a druga u UK Parobrod. Drama „Pukotine“ je takođe izvedena u formi javnog čitanja u UK Parobrod. Prethodne tri godine stipendistkinja je Fonda za stipendiranje i podsticanje napredovanja darovitih studenata i mladih naučnih radnika i umetnika. Radila je kao dramaturškinja na brojnim projektima, kao scenaristkinja dramskih serija u scenarističkoj sobi, osnovala je i uređuje online magazin „Iz Off-a“, piše za pozorište i film, ali i o pozorištu i filmu. Govori engleski, ruski i italijanski.
Dobitnici i dobitnice nagrade Fondacije Mali princ Školska 2021/2022.
Diplomirao je izvođačke umetnosti, klavir, 2022. godine na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Iste godine upisuje i master studije na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, u klasi profesora Milana Miladinovića i na Muzičkom konzervatorijumu „Đuzepe Tartini“ u Trstu, u klasi profesorice Tereze Trevizan. Dobitnik je brojnih nagrada na međunarodnim pijanističkim takmičenjima, kao i nagrada univerziteta i pedagoških asocijacija, među kojima je i nagrada Univerziteta u Novom Sadu „Student generacije u oblasti umetnosti” u školskoj 2021/2022. godini. Izveo je solističke resitale na međunardnim festivalima „Piano City Pordenone” i „International Piano Festival Treviso” kao pobednik pijanističkog takmičenja „Città di Treviso”, u Italiji 2022. godine. Nastupao je kao solista i u kamernim ansamblima na brojnim festivalima i kolektivnim resitalskim nastupima i učestvovao na majstorskim kursevima eminentnih izvođača i pedagoga.
Osnovnu i srednju školu završio je u Bačkom Petrovcu, a nakon toga počinje da radi u lokalnoj televiziji i u „Slovačkom vojvođanskom pozorištu“. Član je amaterskog pozorišta u Bačkom Petrovcu preko dvadeset godina. Osnovne studije na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, na studijskom programu Audio-vizuelni mediji, smer Dizajn svetla, upisuje 2016. godine i završava ih 2020. godine kada upisuje master studije pod mentorstvom profesora Žarka Lazića. Tokom školovanja na Akademiji sarađuje sa kolegama na svojoj katedri, ali i sa studentima glume, režije i sa profesorima. Učestvuje na realizaciji ispitnih, diplomskih i master predstava, kao i na snimanju ispitnih filmova. Od početka studija aktivno učestvuje u radu akademskog pozorišta „Promena“ na realizaciji predstava i na Festivalu studentskog pozorišta. Pored toga kao dizajner svetla sarađuje sa pozorištima, kulturnim ustanovama, pozorišnim i umetničkim udruženjima u Novom Sadu i okolini. Aktivno sarađuje sa Pozorištem mladih i Srpskim narodnim pozorištem u Novom Sadu, sa pozorištem Semberija iz Bijeljine (Republika Srpska), kao i sa Kulturnim centrom Novi Sad i Studentskim kulturnim centrom „Fabrika“. Do sada je kao dizajner svetla učestvovao na preko pedeset predstava.
Osnovne i master studije završila je 2017. godine na Filozofskom fakultetu, smer Srpski jezik i književnost, a 2021. godine završava i osnovne studije na Akademiji umetnosti, smer Fotografija, sa prosečnom ocenom 9.90. i upisije masterske studije pod mentorstvom profesorke Ivane Tomanović. Na Završnoj studenstkoj izložbi Akademije umetnosti dobija nagradu za najbolji fotografski projekat generacije. Letnji semestar školske 2019/2020. godine uspešno završava na Kraljevskoj akademiji umetnosti u Hagu, Holandija (Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten). Učestvovala je na višednevnoj radionici Danube School austrijskog umetnika Joakima Ekla, 2021. godine. Dobitnica je stipendije iz Fonda za stipendiranje i podsticanje napredovanja darovitih studenata i mladih naučnih radnika i umetnika Univerziteta u Novom Sadu za školsku 2020/2021. godinu. Tokom školovanja samostalno izlaže u okviru Beogradskog foto meseca (Belgrade Photo Month), konferencijeTEDx Novi Sad i u Galeriji f64 u Podgorici. Kolektivno izlaže na više od dvadeset izložbi. U martu 2022. nominovana je za prestižnu fotografsku nagradu Paul Huf Award, koju dodeljuje časopis Foam iz Holadnije.
Dobitnici i dobitnice nagrade Fondacije Mali princ Školska 2020/2021.
Iva Dimitrijević je rođena 30.09.2000. godine. Svoje muzičko školovanje je započela sa osam godina u muzičkoj školi “Stanković“ u klasi mr Staše Mirković Grujić. Kasnije prelazi u klasu mr Ivane Pejoske. Akademiju umetnosti u Novom Sadu upisuje 2017. godine, dve godine pre svoje generacije u klasi mr Staše Mirković Grujić i mr Mine Momčilović Belić. Odličan je student sa najvišim ocenama. Tokom školovanja učestvovala je u najprestižnijim takmičenjima i pohađala master radionice eminentnih muzičara u zemlji i inostranstvu. Osvojila je 23 nagrade na nacionalnim i internacionalnim takmičenjima od kojih je 11 prvih nagrada. Godine 2019. u Sankt Peterburgu na međunarodnom takmičenju “Kristalni ključ”, u najstarijoj kategoriji, kao specijalnu nagradu “Rezonans umetnik” osvojila je Keltsku harfu. Godine 2020. na ruskom onlajn takmičenju za najbolje izvođenje Baha osvaja treće mesto. Uručena joj je i nagrada Univerziteta u Novom Sadu za postignute vrhunske rezultate u školskoj 2019/20. godini. Nastupala je u brojnim eminentnim salama u zemlji i inostranstvu od kojih izdvaja veliku scenu Kamerne opere u Sankt Peterburgu u Rusiji (koncert pobednika), svečana sala Akademije umetnosti u Kosenci, Italiji (koncert pobednika), Zadužbina Ilije M. Kolarca (više puta kao solista i kao solista s orkestrom), malu scenu Narodnog pozorišta i ULUS. U aprilu 2021. godine osvojila je i drugu nagradu u najstarijoj kategoriji na onlajn takmičenju String Premium 2021. u Bjelorusiji. Takođe je 2014. i 2015. godine pohađala Harp Master akademiju u Švajcarskoj i program kamerne muzike u prvom semestru školske 2020/2021. godine na univerzitetu Kodarts u Roterdamu, onlajn, radeći tamo s Gvinet Ventik i Evom Stegeman.
Sara Simović je rođena 25.10.1998. godine u Kragujevcu. Završila OŠ „Moma Stanojlović“ i nižu muzičku školu „Miloje Milojević“ – smer gitara. Upisala je Prvu kragujevačku gimnaziju i iz nje izašla kao nosilac Vukove diplome. Od svoje sedme godine uporedo je išla u Dramski studio Doma omladine u Kragujevcu, u kojem je provela narednih dvanaest godina. Studije glume u Novom Sadu, u klasi profesora Borisa Liješevića, upisala je 2017. godine. Kao aktivni član pozorišta "Promena" igrala je u predstavama "Prijemni ispit" i "Jednočinke" u režiji profesora Borisa Liješevića. Za vreme studija igrala je u mjuziklu „Kosa“ Pozorišta mladih (2019), predstavi „Velika depresija“ Srpskog narodnog pozorišta (2020). Zaigrala je u ulozi Dajane u petoj sezoni serije „Ubice mog oca“ (2021). Igrala je u predstavi „Čoveče ti si mlad“ Savremenog pozorišta u Kragujevcu (2019). Igrala je u filmovima Tamare Todorović „Vozi me na more“ (diplomski film) i „Roze“ (2018) gde je na „Filmskom frontu“ u Novom Sadu osvojila nagradu za najbolju glumicu na festivalu.
Sara Masnikosa je rođena 31. jula 1995. godine u Subotici. Završila je gimnaziju u Paraćinu 2014. godine i iste godine upisala Akademiju umetnosti u Novom Sadu, smer slikarstvo. Osnovne studije završava 2020. u klasi profesora Gorana Despotovskog, sa prosečnom ocenom 9,96. Trenutno je student master akademskih studija slikarstva takođe na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Redovno izlaže od 2015. godine. Samostalno je izlagala u Savezu udruženja likovnih umetnika Vojvodine (2019), galeriji Kulturnog centra Laza Kostić u Somboru (2020), Kulturnom centru u Paraćinu (2020), u galeriji Šok zadruge u Novom Sadu (2021) i u brojnim drugim institucijama. Takođe učesnica je brojnih kolektivnih izložbi, projekata, radionica i likovnih kolonija. Dobitnica je Dositejeve stipendije 2019/20. i Godišnje nagrade Departmana likovnih umetnosti za najuspešniji umetnički rad iz umetničke discipline Slikanje (2020)
Dobitnici i dobitnice nagrade Fondacije Mali princ Školska 2019/2020.
Dobitnici i dobitnice nagrade Fondacije Mali princ Školska 2018/2019.
Dobitnici i dobitnice nagrade Fondacije Mali princ Školska 2017/2018.
rosemarystorytellers.com/
behance.net/
instagram.com/teelovreteno/
Dobitnici i dobitnice nagrade Fondacije Mali princ Školska 2016/2017.
Dobitnici i dobitnice nagrade Fondacije Mali princ Školska 2015/2016.
Tokom školovanja učestvovala je na više zvaničnih takmičenja mladih muzičara i osvojila je brojne nagrade od kojih se izdvajaju: prve nagrade na Susretima flautista „Tahir Kulenović“ (2012, 2016), prve nagrade na Međunarodnom takmičenju „Davorin Jenko“ u Beogradu (2012, 2015), prva nagrada i laureat Republičkog takmičenja kamerne muzike u Beogradu, kao članica trio sastava „Espressivo“ (2015), i prva nagrada – laureat kamernih ansambala na Međunarodnom takmičenju „Guitar Art“ ponovo sa sastavom „Espressivo“ (2014). Dobitnica je brojnih stipendija: stipendije Ministarstva prosvete i sporta Republike Srbije, Fonda za mlade talente Republike Srbije (stipendije Dositej 2009/2010/2011), Fondacije za talentovane učenike i studente Valjeva i stipendije porodice Tahira Kulenovića za postignute izuzetne rezultate kao laureat celokupnih „Susreta flautista“ 2010. godine u Valjevu.
Usavršavala se na seminarima i majstorskim kursevima kod eminentnih flautista u Srbiji i regionu. Održala je veliki broj koncerata, kako solističkih tako i kao kamerni muzičar. Prvi solistički koncert održala je u sali Valjevske gimnazije 2008. godine. Redovan je član Simfonijskog orkestra Akademije umetnosti, gde svira prvu flautu. Jedan od njenih najznačajnijih nastupa sa ovim orkestrom jeste koncert sa baritonom Željkom Lučićem u novosadskoj Sinagogi u decembru 2014. godine. Pored toga, članica je nekoliko kamernih sastava i Vojvođanskog simfonijskog orkestra. Radi kao saradnik u nastavi na Akademiji umetnosti u Novom Sadu (do marta 2017. godine).
Dobitnici i dobitnice nagrade Fondacije Mali princ Školska 2014/2015.
Srđan Paunović rođen je 1993. godine u Pančevu, gde je završio nižu i srednju muzičku školu „Jovan Bandur“. Student je IV godine osnovnih akademskih studija na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, studijski program Duvački instrumenti i udaraljke, modul Saksofon, u klasi profesora Gordana Tudora. Prisutan je kao solista i kamerni muzičar na skoro svim značajnim koncertima i festivalima u organizaciji Akademije umetnosti. Tokom studija osvojio je više nagrada na domaćim i međunarodnim takmičenjima, među kojima se izdvajaju: prva nagrada i zvanje laureata na Međunarodnom takmičenju duvača „Davorin Jenko“ 2013. godine u kategoriji do 19 godina, prva nagrada i zvanje laureata na Međunarodnom takmičenju duvača „Davorin Jenko“ 2015. godine u kategoriji do 30 godina, prva nagrada i zvanje laureata na Međunarodnom takmičenju „Davorin Jenko“ 2015. godine u disciplini Kamerna muzika i prva nagrada na Internacionalnom takmičenju duvača u Varaždinu, Hravtska 2015. godine. Školske 2013/2014. godine proveo je zimski semester kao student na razmeni na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Ljubljani gde se usavršavao kod eminentnog profesora Mihe Rogine. Član je i jedan od osnivača kvarteta saksofona Quattro temperamenti, koji čine studenti saksofona novosadske Akademije. Ansambl takođe ostvaruje brojne uspešne nastupe. Srđan Paunović se usavršavao na seminarima i majstorskim kursevima kod eminentnih saksofonista iz regiona i Evrope kao što su Nikola Fabijanić, Tomislav Žužak, Goran Jurković, Matjaž Drevenšek, Miha Rogina, Janez Uršej, Mihael Kren, Lars Mlekuš, Žan-Deni Miša, Filip Gajs, Nikolas Prost, Kristijan Virt, Arno Bornkamp i drugi. Kao orkestarski muzičar, redovno je angažovan u orkestru Srpskog narodnog pozorišta, orkestru Beogradske filharmonije i Novosadskom Big bendu.
Ana Vrtačnik rođena je 1991. godine u Sarajevu, a od 1992. živi i školuje se u Novom Sadu. Završila je Srednju školu za dizajn „Bogdan Šuput“, odsek: likovni tehničar 2010. godine kad se upisuje na Akademiju umetnosti, na studije slikarstva u klasi profesora Vlade Rančića. Posle veoma uspešno završenih osnovnih studija, godine 2014. upisuje master akademske studije slikarstva takođe u klasi prof. Rančića. Od februara 2015. zaposlena je na Akademiji kao saradnik u nastavi na predmetu slikanje. Ana Vrtačnik je član Udruženja likovnih umetnika Vojvodine od 2015, a godinu dana ranije postala je i član projekta – grupe „Lutajući otisak“ koji je nastao sa idejom promocije i afirmacije likovne grafike. Dobitnica je brojnih nagrada, pohvala i stipendija među kojima stipendije Fonda za mlade talente „Dositej“ koju dodeljuje Ministarstvo omladine i sporta Republike Srbije (u 2014. i 2015. godini), zahvalnice Srpske akademije nauka i umetnosti za vanredni dar koji obogaćuje umetničku zbirku SANU (2014), godišnje nagrade Departmana likovnih umetnosti za najuspešniji umetnički rad iz discipline slikanje u školskoj 2013/2014. godini, nagrade Univerziteta u Novom Sadu za uspeh u toku studija (2011, 2012, 2013. i 2014), Prve nagrade za plakat „Kralj Lir“ na konkursu za idejni projekat pozorišnog plakata i grafičkog oblikovanja na 58. festivalu Sterijno pozorje (2013) i drugih. Samostalno je izlagala 2014. godine u Galeriji „Platoneum“ Srpske akademije nauka i umetnosti, ogranak u Novom Sadu, koja je i otkupila njen rad za svoju zbirku. Osim SANU, radovi Ane Vrtačnik se nalaze i u Galeriji 20×20, Vintertur (Švajcarska) i u Hong Kong Grafik Art Fijesta 2014, Kovlun (Hong Kong). Osim samostalne izložbe, učestvovala je i na brojnim grupnim izložbama u zemlji i inostranstvu.
Peđa Marjanović rođen je 1991. godine u Ćupriji. Godine 2011. upisuje studije glume na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, u klasi profesora Borisa Isakovića. Pored zadataka propisanih studijskim programom, koje je uspešno izvršavao, imao je i zapažene umetničke rezultate. Ostavrio je sledeće uloge u pozorišnim predstavama: – „Bez pogovora“ Harolda Pintera, u režiji Sonje Petrović, uloga Bena, Teatar Promena, Novi Sad, 2013. – „Nebeski odred“ Đorđa Lebovića, u režiji Mie Knežević, SNP Novi Sad, 2014. – „Misterija“ Petra Grujičića, režija Dušan Petrović, NP Sombor, 2014. – „Treći svetski rat“ po motivima Koste Trifkovića, režija Stefan Isaković, Teatar Promena, Novi Sad, 2014. Uloge na filmu: – „Srećan put“, kratki film, scenario i režija Alisa Debelić, 2014. – „If You See Maria“, kratki film, scenario i režija Ina Anastasovska, 2014. – „Angelo e Isabella“, kratki film, režija Paolo Azo, Rim, 2015. – „Branio sam Mladu Bosnu“, režija Srđan Koljević, 2015. – „Bićemo prvaci sveta“, režija Darko Bajić, 2015. Osim filmova, snimao je i muzičke spotove. Takođe svira gitaru i peva, a posebno uspešno se bavi scenskim pokretom (akrobatika, mačevanje, žongliranje).
Dobitnici i dobitnice nagrade Fondacije Mali princ Školska 2013/2014.
Vladimir Bogdanović rođen je 1992. godine u Boru. Pohađao je „Školu za muzičke talente“ u Ćupriji, gde je stekao osnovno i srednje muzičko obrazovanje u klasama Relje Ćetkovića i Nevene Busarac (violončelo), odnosno Aleksandra Blagojevića (kontrabas). Osnovne studije violončela upisao je u klasi Imrea Kalmana na Akademiji umetnosti UNS. Kao solista, član orkestara i kamernih ansambala nastupao je širom zemlje i u inostranstvu. Odlikovan je brojnim nagradama i priznanjima. Proglašen je laureatom Međunarodnog takmičenja „Davorin Jenko“ u Beogradu (sa kvartetom) 2008. godine i laureatom Festivala gudača u Sremskoj Mitrovici 2009. godine. Izdvajaju se i prva nagrada na Festivalu gudača 2006. u Sremskoj Mitrovici, druga nagrada na Republičkom takmičenju u Beogradu 2007, prva nagrada na republičkim takmičenjima u Nišu i Beogradu 2008. te prva nagrada na Međunarodnom takmičenju gudača u Nišu 2013. godine. Sa orkestrom „Škole za muzičke talente“ u Ćupriji nastupao je na koncertima u Trstu i Monci, a sa školskim kvartetom svirao je u Novom Sadu, Beogradu, Paraćinu, Jagodini, Senti, Nišu. Redovan je član orkestra Camerata Academica. Sa ansamblom Jeunesse moving orchestra nastupao je u Skoplju, Bitoli, Ohridu, Kruševcu, Novom Sadu, Aradu i Temišvaru, a sa L‘Orchestre des Jeunes d‘Europe Centrale et des Balkans svirao je u Moneasi, Aradu, Temišvaru, Segedinu, Avinjonu i Oranžu. Nagradu „Mali princ“ dobio je kao najuspešniji student Muzičkog departmana Akademije umetnosti UNS za školsku 2013/2014. godinu.
Marija Mandić rođena je 1990. godine u Novom Sadu. Završila je srednju tehničku školu „Jovan Vukanović“ u Novom Sadu, smer tehničar za oblikovanje nameštaja i enterijera. Studijski program „Novi likovni mediji“ na Akademiji umetnosti UNS upisala je 2009. i završila 2013. godine. U okviru završne izložbe radova studenata četvrte godine osnovnih akademskih studija Departmana likovnih umetnosti dodeljena joj je Godišnja nagrada za najbolji umetnički rad u disciplini novih likovnih medija. Od školske 2013/2014. student je master akademskih studija na Fakultetu umetnosti i dizajna u gradu Ušći nad Labem u Češkoj, na studijskom programu „Fotografija i multimediji“. Za vreme osnovnih studija izlagala je fotografije, crteže, videa i instalacije na brojnim grupnim izložbama u zemlji i inostranstvu. Sa izložbom fotografija učestvovala je na Nofound sajmu fotografija u Parizu. Godine 2012. snimila je video i uradila seriju fotografija za kolekciju proleće/leto modnog brenda Cash for Trash, koje su prikazane na Eko nedelji u Barseloni. U maju 2012. objavila je knjigu fotografija pod nazivom Eight. Tokom 2012. i 2013. godine neke od njenih fotografija publikovane su u knjizi fotografija If you Leave, izdatoj u Londonu, kao i knjizi fotografija The End, izdatoj u Talinu, Estonija. Njene fotografije našle su se i u umetničkim magazinima NEON, Nemačka, NEON Francuska i NYLON, Južna Koreja. Nagradu „Mali princ“ dobila je kao najuspešniji student Likovnog departmana Akademije umetnosti UNS za školsku 2013/2014. godinu.
Uroš Mladenović rođen je 1987. godine u Paraćinu. Završio je gimnaziju društveno jezičkog smera i diplomirao na Visokoj turističkoj školi u Novom Beogradu. Osnovne akademske studije na studijskom programu Gluma na srpskom jeziku na Akademiji umetnosti UNS, u klasi profesora Ljuboslava Majere, završio je 2013. godine i stekao stručni naziv diplomirani dramski i audiovizuelni umetnik. Kao glumac do sada je igrao u nekoliko igranih filmova, radio drama i predstava. Istakao se kao narednik Flečer u predstavi „Najavljeno ubistvo“ (Srpsko narodno pozorište), On u „Tri i po priče“ (Kulturni centar Paraćin), Kilavi Radovan u predstavi „Mravlji metež“ (SNP), Policajac u „Bogojavljenskoj noći“ (SNP, režija Egona Savina), Andre Škunce, seoskog učitelj, u predstavi „Hamlet u selu Mrduša Donja“ (Pozorište Paraćin). Oprobao se i kao reditelj u predstavama „Krčmarica Mirandolina“ i „Tri i po priče“ u produkciji Kulturnog centra Paraćin. Igrao je u kratkom filmu „3:33“ autorke Jane Žak, sa Akademije izvođačkih umetnosti u Bratislavi. Do sada je učestvovao na sedam međunarodnih festivala umetničkih akademija u Slovačkoj, Hrvatskoj, Mađarskoj i Srbiji. Učesnik je brojnih radionica kao što su; Radionica improvizacije u Banskoj Bistrici u Slovačkoj, Commedia dell’ arte u okviru Festivala Artorium u Banskoj Bistrici; radionica Body in Space mentora Tomaša Tomsa Legierskog u Pragu kao i kasting radionici Ivice Buljana (Heartefakt fond i Bitef teatar). Nagradu „Mali princ“ dobio je kao najuspešniji student Dramskog departmana Akademije umetnosti UNS za školsku 2013/2014. godinu.
Dobitnici i dobitnice nagrade Fondacije Mali princ Školska 2012/2013.
Petar Popović rođen je 1991. godine u Novom Sadu. Srednju muzičku školu „Isidor Bajić“ u Novom Sadu završio je u klasi prof. Aleksandre Horvat. Student je četvrte godine na Akademiji umetnosti u Novom Sadu u klasi prof. Laure Levai Aksin. Dobitnik je brojnih nagrada na međunarodnim i domaćim takmičenjima: nagrada „Laureat“ na Susretima flautista „Tahir Kulenović“ u Valjevu 2011. i 2006, kao i I/1 nagrada na istom takmičenju 2007. godine; prva nagrada na Međunarodnom takmičenju drvenih duvača u Požarevcu 2004. i 2006. godine; prva nagrada na republičkom takmičenju u Beogradu 2007. godine; prva nagrada na međunarodnom takmičenju „Davorin Jenko“ u Beogradu 2011. i 2013. godine; treće mesto na međunarodnom takmičenju „Petar Konjović“ u Beogradu 2012. godine. Imao je do sada tri solistička koncerta (Novi Sad i Subotica), kao i više nastupa na zajedničkim koncertima polaznika kurseva i dobitnika nagrada. Dobitnik je stipendije „Uzeir Hadžibejli“ za ostvarene umetničke rezultate i uspeh u toku studija za školsku 2012/2013. godinu. Nagradu „Mali princ“ dobio je kao najuspešniji student Muzičkog departmana Akademije umetnosti za školsku 2012/2013. godinu.
Aleksandar Bunčić rođen je 1981. godine u Novom Sadu. Osnovne studije vajanja završio je 2012. godine u klasi prof. Tomislava Todorovića na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Master studije crtanja na istom fakultetu upisao je 2012. godine u klasi prof. Ljubomira Vučinića. Tokom školovanja dobio je veći broj nagrada kao što su „Nagrada Perspektiva“ Multimedijalnog centra Led art 2012. godine, godišnja nagrada Departmana likovnih umetnosti Akademije umetnosti za najuspešniji umetnički rad iz umetničke discipline vajanje; nagrada „Best of 2010“ galerije Marziart Internationale iz Hamburga; druge nagrade za crtež iz fonda „Vlada Veličković“ galerije Haos iz Beograda 2009. godine; druge nagrade publike na konkursu „Petrovaradinska tvrđava u delima umetnika“ Art klinike 2007. godine; treće nagrade za „Street Art“ koncept festivala EXIT 2007. godine; treće nagrade na konkursu „Naslikaj majcu – obuci galeriju“ Art klinike 2003. godine. Izlagao je na više od deset samostalnih u Beogradu, Novom Sadu, Smederevu i Odžacima i na tridesetak kolektivnih izložbi u zemlji i inostranstvu. Član je Saveza udruženja likovnih umetnika Vojvodine i Udruženja likovnih umetnika Srbije. Nagradu „Mali princ“ dobio je kao najuspešniji student Likovnog departmana Akademije umetnosti za školsku 2012/2013. godinu.
Branislav Klašnja rođen je 1975. godine u Novom Sadu. Akademiju umetnosti u Novom Sadu, studijski program montaža upisuje 2008. godine. Tokom studija učestvovao je u produkciji više filmova kao montažer i asistent reditelja. Radio je montažu dugometražnog filma „Srce je mudrih u kući žalosti“ reditelja Marina Maleševića 2009. godine. Film je prikazan na više internacionalnih i domađih festivala i osvojio je nagrade za najbolju temu, najbolji scenario i najbolji film. Tokom 2010. i 2011. godine Klašnja radi kao asistent reditelja na dugometražnom dokumentarnom filmu „Jedna žena jedan vek“ Želimira Žilnika. Rad na filmu „Apofenija“ Marina Miloševića započinje 2011. godine kao pomoćnik reditelja i montažer. Tokom 2012. godine radi kao montažer na kratkometražnom filmu „Tamara“ Ivana Kneževića koji iste godine pobeđuje na festivalu u Vrnjačkoj Banji u selekciji „Mladi lavovi“. Iste i sledeće godine radi kao montažer i sekretar režije na dugometražnom igranom filmu „Minotaur“ Sabolč Tolnaija (Szabolcs Tolnai). Krajem 2012. godine učestvuje u izradi video materijala za predstavu „Galeb“ Tomija Janežića. Nagradu „Mali princ“ dobio je kao najuspešniji student Dramskog departmana Akademije umetnosti za školsku 2012/2013. godinu.
Dobitnici i dobitnice nagrade Fondacije Mali princ Školska 2011/2012.
Milan Milanov rođen je 1989. godine u Novom Sadu. Na Akademiji umetnosti u Novom Sadu studira od 2008. godine u klasi prof. Ivice Maruševića. Trenutno je student Master studija Kontrabasa na istoj instituciji. Dobitnik je brojnih nagrada i priznanja među kojima se ističu prve nagrade na Prvom i Drugom internacionalnom takmičenju za kontrabas u Beogradu 2010. i 2011. godine. Pohađao je brojne seminare i učestvovao je u međunarodnim projektima kako u zemlji tako i u inostranstvu. Bio je učesnik „Orkestralne akademija“ jula 2009. godine na ostrvu Hvar u Hrvatskoj. Njegovo dvomesečno usavršavanje u SAD podržao je Pokrajinski sekretarijat za sport i omladinu. U oktobru 2011. godine bio je predstavnik Akademije umetnosti u međunarodnom projektu „Evropski studentski kamerni orkestar“, u okviru kojeg je sa studentima iz 16 zemalja Evrope nastupao na koncertima u nekoliko gradova Zapadnog Balkana. Stalni je član Vojvođanskog simfonijskog orkestra. Pored orkestarskog i kamernog muziciranja, nastoji da promoviše kontrabas kao solistički instrument u širokom rasponu njegovih interpretativnih sposobnosti. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobio je kao najuspešniji student Muzičkog departmana za školsku 2011/2012. godinu.
Aleksandra Obradović rođena je 1978. godine u Prištini. Diplomirala je na Filološkom fakultetu u Beogradu 2002. godine, na Katedri za engleski jezik i književnost. Studijski program Novi likovni mediji na Akademiji umetnosti u Novom Sadu upisala je 2007. i završila 2011. godine. Od 2007. godine izlaže na grupnim izložbama i učestvuje na festivalima fokusiranim na nove likovne medije i video, od kojih se posebno izdvajaju Sajam kratke elektronske forme KEF u organizaciji REKS – Kulturnog centra B92 u Beogradu, Međunarodni video festival VIDEOMEDEJA u Novom Sadu i Festival alternativnog video izraza „AVI fest“ u Podgorici. Učestvovala je u projektima u organizaciji Akademije umetnosti, kao što su zajednički projekat-izložba profesora, saradnika i studenata pod nazivom „Razlike“ i Međunarodni festival kratkog filma i videa SHORTZ. Dobitnica je brojnih nagrada i školarina. Na Sajmovima kratke elektronske forme KEF 2008. godine odlikovana je nagradom publike, a 2009. i 2010. osvojila je prvu nagradu u takmičarskom delu. Posebno zapaženo bilo je njeno učešće na Festivalu „One Minute“ u Brazilu 2011. godine, gde je njen rad pod nazivom X-treme 1, 2, 3 dobio pohvalu za najbolji video. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobila je kao najuspešniji student Likovnog departmana za školsku 2011/2012. godinu. Trenutno je studentkinja Master studija Novih likovnih medija na Akademiji umetnosti u Novom Sadu.
Jelena Đulvezan rođena je 1985. godine u Pančevu. Glumu u klasi prof. Nikite Milivojevića na Akademiji umetnosti u Novom Sadu studira od 2008. godine. Paralelno studira Prostorno planiranje na Geografskom fakultetu u Beogradu. U prethodnom periodu je svoje umetničke sklonosti izražavala kroz višegodišnje pevanje u horu i bavljenje folklorom, ali i kroz članstvo u radijskoj omladinskoj grupi „Improvizacija“ u okviru koje je delovala na Radio Pančevu u periodu od 2001. do 2004. godine. Društveno je angažovana u omladinskoj nevladinoj volonterskoj organizaciji „Omladina JAZAS-a Pančevo“. U periodu od 2001. do 2008. godine u okviru ove organizacije delovala je kao koordinatorka odseka za edukaciju, voditeljka obuke za edukatore i kao njena potpredsednica. Kao glumica do sada je igrala u nekoliko celovečernjih filmova i pozorišnih predstava, od kojih se posebno izdvajaju uloga Žene u filmu Gorana Paskaljevića „Kad svane dan“ i uloga Jovanke Orleanke u predstavi „Henri VI“ u režiji Nikite Milivojevića u Narodnom pozorištu u Beogradu. Na Art Trema festu u Rumi dobila je nagradu za ulogu Male u predstavi Milene Marković „Paviljoni“ u režiji njenog kolege Dušana Mamule, studenta režije Akademije umetnosti. Dobitnica je i nagrade „Predrag Peđa Tomanović“ za najviši prosek ocena na studijama glume, koju dodeljuje Srpsko narodno pozorište. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobila je kao najuspešniji student Dramskog departmana za školsku 2011/2012. godinu
Dobitnici i dobitnice nagrade Fondacije Mali princ Školska 2010/2011.
Sonja Novčić rođena je 1990. godine u Novom Sadu. Violinu je počela da uči u sedmoj godini u Muzičkoj školi „Isidor Bajić“ u Novom Sadu, u kojoj je stekla osnovno i srednje muzičko obrazovanje u klasi profesorke Monike Zima. Osnovne akademske i Master studije završila je u klasi prof. Marka Josifovskog na Akademiji umetnosti u Novom Sadu 2012. godine. Dobitnica je brojnih nagrada na takmičenjima i festivalima, od kojih se izdvajaju prve nagrade na Republičkim takmičenjima u Beogradu 2002, 2004. i 2006. godine, druga nagrada na međunarodnom takmičenju „Petar Konjović“ u Beogradu 2001. godine i druga nagrada na međunarodnom takmičenju „Petar Toškov“ u Zemunu 2004. godine. Kao član klavirskog trija, u saradnji sa Ivanom Munćan (klavir) i Zoltanom Čikošom (violončelo), osvojila je prvu nagradu i nagradu Laureat na Republičkim takmičenjima u Beogradu 2005. i 2007. godine, kao i drugu nagradu na Internacionalnom takmičenju „Davorin Jenko“ u Beogradu 2010. godine. Tokom školovanja bila je stipendista Fonda za mlade talente Republike Srbije i humanitarnog fonda „Privrednik“. Održala je veći broj solističkih koncerata u Novom Sadu i Beogradu. Snimala je za potrebe Radio televizije Vojvodine. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobila je kao najuspešniji student Muzičkog departmana za školsku 2010/2011. godinu. Trenutno radi kao profesor violine u Muzičkoj školi „Isidor Bajić“ u Novom Sadu.
Velimir Andrejević rođen je 1986. godine u Bačkoj Topoli. Srednjoškolsko obrazovanje stekao je u školi za dizajn „Bogdan Šuput“ u Novom Sadu, na smeru Grafički dizajn. Osnovne i Master akademske studije završio je na Akademiji umetnosti u Novom Sadu na smeru Grafičke komunikacije. Izlagao je na većem broju grupnih, a imao je i tri samostalne izložbe: dve pod nazivom „The Wime City. Simple Design and Architectural Project“ u galeriji Izba u Novom Sadu i na Akademiji umjetnosti u Osijeku 2009. godine; treća, pod nazivom „Pejzaži“, postavljena je u Velikom salonu Kulturnog centra Novog Sada 2013. godine. Za svoj dosadašnji rad dobio je brojne nagrade, među kojima se izdvajaju: prva nagrada za plakat Nezavisnog sindikata, Novi Sad 2005. godine; specijalno priznanje za plakat Desetog međunarodnog festivala podvodnog filma u Beogradu 2010. godine; prva nagrada za plakat na Drugoj PDP konvenciji u Novom Sadu 2009. godine; počasna nagrada na Drugom međunarodnom konkursu za plakat „Power Vs. Poverty“ u Skoplju 2009. godine; godišnja nagrada Departmana likovnih umetnosti za najuspešniji umetnički rad u školskoj 2009/2010. godini. Učestvovao je u projektu Open Design Studia „Vizuelna de/kontaminacija grada“ 2009. godine. Bio je član nagradnog žirija na Trećoj PDP konvenciji u Novom Sadu 2010. godine. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobio je kao najuspešniji student Likovnog departmana za školsku 2010/2011. godinu. Trenutno živi u Novom Sadu i radi kao nezavisni grafički dizajner.
Luka Mihovilović rođen je 1987. godine u Puli. Glumom se bavi od svoje sedme godine u Dramskom studiju Istarskog narodnog kazališta u Puli. Osnovne studije glume završio je u klasi prof. Borisa Isakovića na Akademiji umetnosti u Novom Sadu 2012. godine. Tokom studija učio je klasičan balet kod prvakinje baletskog ansambla Srpskog narodnog pozorišta Dijane Kozarski, kao i savremenu igru kod profesorki Tatjane Grujić i Snežane Ađanski. Nagradu za najboljeg mladog glumca dobio je za ulogu Oktavija Cezara u predstavi „Julije Cezar“ na Festivalu profesionalnih pozorišta Vojvodine u Kikindi 2012. godine. Niz zapaženih uloga ostvario je u dramskim i baletskim predstavama nekolicine teatarskih kuća. Na sceni Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu igrao je u predstavama „Put“ DŽ. Kartrajta, te baletima „Romeo i Julija“ S. Prokofjeva, „Žizela“ Adolfa Adama, „Labudovo jezero“ P. I. Čajkovskog, „Dama s kamelijama“ Đ. Vedija, „Grk Zorba“ M. Teodorakisa“ i drugim. Na sceni Narodnog pozorišta u Subotici nastupao je u predstavama „Komedija zabune“ i „Julije Cezar“ V. Šekspira, „Zapis“ Olje Đorđević, „Čudo u Poskokovoj dragi“ A. Tomića i drugim. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobio je kao najuspešniji student Dramskog departmana za školsku 2010/2011. godinu. Od 2011. godine član je Narodnog pozorišta u Subotici, a u osnovnoj baletskoj školi „Raičević“ iz Subotice radi kao nastavnik glume.
Dobitnici i dobitnice nagrade Fondacije Mali princ Školska 2009/2010.
Stefan Rakić rođen je 1989. godine u Šapcu. Srednju muzičku školu „Mihailo Vukdragović“ u Šapcu završava u klasi profesorke Goare Lazić. Osnovne studije klavira završio je na Akademiji umetnosti u Novom Sadu u klasi prof. Svetlane Bogino 2010. godine. Master studije završava 2012. godine u klasi iste profesorke. Tokom svojih master studija radio je kao saradnik u nastavi na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Dobitnik je brojnih nagrada na takmičenjima u zemlji i inostranstvu, među kojima se izdvajaju sledeće: specijalna nagrada i nagrada Laureat na Republičkim takmičenjima muzičkih škola u Beogradu 2003. i 2005. godine; prva nagrada na takmičenju „Gradus ad Parnassum“ u Kragujevcu 2003. godine; prva nagrada na međunarodnom takmičenju „Festival musica in Laguna” u Kjođi (Italija) 2004. godine; specijalna nagrada na takmičenju Festival mladih pijanista u Šapcu 2006. godine; prva nagrada i specijalna nagrada „Olivije Mesijan“ i nagrada Laureata A i B kategorije na Četvrtom „Memorijalu Isidora Bajića“ u Novom Sadu 2008. godine; polufinale Internacionalnog pijanističkog takmičenja u San Marinu 2008. godine i polufinale Internacionalnog takmičenja „Svetislav Stančić“ u Zagrebu 2011. godine. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobio je kao najuspešniji student Muzičkog departmana za školsku 2009/2010. godinu. Trenutno je zaposlen u Muzičkoj školi „Mihailo Vukdragović“ u Šapcu kao nastavnik klavira.
Janko Katić rođen je 1984. godine je u Novom Sadu. Završio je srednju tehničku školu „Jovan Vukanović“ u Novom Sadu, odeljenje za arhitekturu 2003. godine. Diplomirao je na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, studijski program vajanje u klasi prof. Mladena Marinkova 2009. godine. Pohađao je letnji semestar Outside Art Center u Firenci u Italiji 2007. godine. Bio je učesnik brojnih izložbi među kojima se izdvajaju San Carlo dei Barnabiti, Outside Project u Firenci, Noć muzeja u Novom Sadu, The World Biennial Exhibition of Photography u Novom Sadu, Student Art Festival STARTFEST u Novom Sadu, International Video Festival „Videomedeja“ u Novom Sadu, izložba Sur Expositions, u Temišvaru, Projekat „Umetnost u Vojvodini danas“, Izložba „Mladi“ u Galeriji „Nadežda Petrović“ u Čačku, diplomska izložba studenata Akademije umetnosti u Galeriji Matice srpske u Novom Sadu, izložba Give Me A Minute u galeriji The Shirley, Brooklyn u Njujorku u SAD, izložba nagrađenih studenata „Perspektive“ u galeriji Art klinike u Novom Sadu. Dobitnik je godišnje nagrade Akademije umetnosti u Novom Sadu za najuspešniji umetnički rad u školskoj 2008/2009. godini, kao i godišnje nagrade Led Art-a i Art klinike za najuspešnije mlade umetnike „Perspektive“. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobio je kao najuspešniji student Likovnog departmana za školsku 2009/2010. godinu. Trenutno živi i radi u Berlinu.
Milica Janevski rođena je 1986. godine u Valjevu. Osnovne i Master studije glume na Akademiji umetnosti u Novom Sadu završila je u klasi profesorke Jasne Đuričić i asistentkinje Sanje Ristov Krajnov. Do sada je igrala u više predstava različitih teatarskih kuća i jednom filmu. Reč je sledećim predstavama: „Negovano voće“ reditelja Željka Santrača, nastala u koporodukciji Švedske i Narodnog pozorišta u Somboru 2010. godine; „Tri sestre“ reditelja Raleta Milenkovića, u Srpskom narodnom pozorištu 2010. godine; „Ujež“ reditelja Raleta Milenkovića, u Srpskom narodnom pozorištu 2010. godine; „Pučina“ reditelja Vladana Đurkovića, u Narodnom pozorištu u Somboru 2010. godine; „Višnjik“ reditelja Jasne Đuričić i Borisa Isakovića 2011. godine; „Road“ u režiji Borisa Isakovića i Miloša Pušića, u produkciji Kulturnog centra Novog Sada 2011. godine; „Galeb“ u režiji Tomija Janežiča, u Srpskom narodnom pozorištu u sezoni 2011/2012. U filmu „Odumiranje“ reditelja Miloša Pušića, snimanog u produkciji kuće „Hit and Run“ iz Beograda tokom 2011-2012. godine, igrala je lik Stamene. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobila je kao najuspešniji student Dramskog departmana za školsku 2009/2010. godinu. Trenutno živi u Novom Sadu i radi u Srpskom narodnom pozorištu i u Narodnom pozorištu u Somboru.
Dobitnici i dobitnice nagrade Fondacije Mali princ Školska 2008/2009.
Stevan Jović rođen je 1986. godine u Šapcu. Klasičnu gitaru je počeo da svira sa osam godina. Osnovne studije završio je na Akademiji umetnosti u Novom Sadu u klasi profesora Zorana Krajišnika. Dobio je punu stipendiju i upisao master studije na Univerzitetu u Indijani 2009. godine. Do sada je nastupao kao solista širom Srbije, Evrope i Amerike. Pored solističke karijere, često nastupa i kao član kamernih sastava. Nosilac je titule prve gitare-koncertnog majstora u latino-američkom orkestru gitara na Univerzitetu u Indijani. Dobitnik je mnogobrojnih nagrada na republičkim i međunarodnim takmičenjima gitare, uključujući prve nagrade osvojene na takmičenjima u Sloveniji, Bosni, Srbiji, Francuskoj i Americi. Naročito se ističu sledeća priznanja: prva nagrada na međunarodnom takmičenju „Indianapolis Matinee Musicale” u SAD 2011. godine; prva nagrada na međunarodnom takmičenju „Festival ille de Re“ u Francuskoj 2009. godine; prva nagrada na međunarodnom takmičenju „Festival gitare u Murskoj Soboti“ u Sloveniji 2008. godine; treća nagrada na međunarodnom takmičenju „Guitar Art“ u Beogradu 2008. godine. Nagradu Fondacije „Mali princ“ kao najbolji student Muzičkog departmana dobio je školske 2008/2009. godine. Trenutno živi i radi u SAD.
Branimir Čkonjević rođen je 1984. godine u Čačku. Osnovne studije na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, smer Grafičke komunikacije, upisuje 2004. a završava 2008. godine. Za svoj umetnički rad dobio je niz nagrada i priznanja, među kojima se izdvajaju: prva nagrada Galerije Matice srpske dodeljena za idejno i grafičko rešenje novog vizuelnog identiteta 2005. godine; prva nagrada Narodnog pozorišta iz Subotice za idejno i grafičko rešenje plakata za pozorišnu predsatvu „Ibušar“ 2007. godine; godišnja nagrada Akademije umetnosti za najbolji projekat studenata na smeru Grafičkih komunikacija 2008. godine i godišnja nagrada Art klinike za najperspektivnijeg mladog grafičkog dizajnera 2008. godine. Izlagao je na većem broju samostalnih i grupnih izložbi, učestvovao je na koloniji „Papir u umetnosti“ u Čačku 2006. i 2007. godine, i pohađao je seminar „Outside art student project“ u Firenci 2005. godine. Oficijalni je grafički dizajner manifestacije „Biblioteka – Otvorena knjiga Balkana“ od 2006, kao i nevladine organizacije „UNHCR, PRAXIS“ iz Beograda od 2009. godine, a honorarni dizajner Centra za kulturnu animaciju iz Novog Sada bio je od aprila do oktobra 2008. godine. Kao samostalni honorarni dizajner realizovao je više od pet projekata uređenja enterijera i osmislio vizuelni identitet klinike za plastičnu i rekonstruktivnu hirurgiju „Orea“. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobio je kao najuspešniji student Likovnog departmana za školsku 2008/2009. godinu.
Mina Cvetinović rođena je 1985. godine u Novom Sadu. Osnovne i Master akademske studije Animacije i vizuelnih efekata završila je na Akademiji umetnosti u Novom Sadu 2009. godine. Trenutno je u završnoj fazi doktorskih studija na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Dobitnica je više nagrada i stipendija u toku školovanja. Sa autorskim animiranim filmom „Kafana“ na festivalu „BALKANIMA 2008“ u Beogradu, osvojila je nagradu za najbolji studentski film. Sa istim filmom učestvovala je na osam svetskih festivala. Bila je član žirija na festivalu animiranog filma „Animanima“ u Čačku. Kao članica tima iz oblasti vizuelnih efekata učestvovala je u izradi deset dugometražnih igranih filmova, među kojima se ističu: „Falsifikator“ u režiji Gorana Markovića 2013. godine; „Kako su me ukrali Nemci“ u režiji Miloša Radivojevića 2011. godine; „Motel Nana“ u režiji Predraga Velinovića 2010. godine; „Turneja“ u režiji Gorana Markovića 2008. godine. Kao slobodan umetnik, autor u oblasti vizuelnih efekata, kompjuterske i stop-motion animacije, radi za više studija. Među njenim klijentima nalaze se kompanije poput Dolce&Gabbana, Tuborg, X factor, Telenor, Lav, Darkwood Dub i druge. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobila je kao najuspešniji student Dramskog departmana u školskoj 2008/2009. godini. U zvanju je asistenta na predmetima iz oblasti animacije i vizuelnih efekata na Akademiji umetnosti u Novom Sadu.
Dobitnici i dobitnice nagrade Fondacije Mali princ Školska 2007/2008.
Iva Stanković rođena je 1985. godine u Novom Sadu. Osnovne studije violine na Akademiji umetnosti u Novom Sadu studirala je u klasama prof. Megumi Tešima i prof. Irine Jašvili od 2004. do 2008. godine. Master studije na Akademiji umetnosti upisala je kod prof. Irine Jašvili, a završila uz mentorsku saradnju sa prof. Markom Josifovskim 2011. godine. Dobitnica je većeg broja nagrada i stipendija među kojima se ističu stipendije Republičke fondacije za razvoj naučnog i umetničkog podmlatka i Univerzitetske nagrade za postignuti izuzetan uspeh. Član je većeg broja orkestara i kamernih sastava koji predstavljaju nosioce muzičkog života grada, poput orkestra Opere Srpskog narodnog pozorišta, Vojvođanskog simfonijskog orkestra, kamernih orkestara Camerata Academica i „Orfelin“, festivalskog orkestra „Kotorart“ i drugih. Aktivnu saradnju i koncertne aktivnosti ostvaruje zajedno sa pijanistkinjom Slobodankom Stević, sa kojom je nastupala u prestižnim salama poput Gradske kuće u Novom Sadu. Od 2008. godine zaposlena je kao profesor violine u osnovnoj i srednjoj muzičkoj školi „Isidor Bajić“. Na takmičenjima i festivalima muzičkih škola učenici iz njene klase do sada su osvojili veći broj vrednih nagrada. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobila je kao najuspešniji student Muzičkog departmana u školskoj 2007/2008. godini.
Uroš Pajić rođen je 1984. godine u Požegi. Osnovne studije grafike studirao je u klasi prof. Radovana Jandrića na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Master studije crtanja završio je u klasi profesorke Višnje Petrović takođe na Akademiji umetnosti. Za svoj umetnički rad dobio je veći broj nagrada kao što su: nagrada četrnaestog Bijenala studentskog crteža u Beogradu 2007. godine; nagrada Art klinike – Perspektive #6 za najbolji crtež i za najbolju grafiku 2007. godine; nagrade Akademije umetnosti u Novom Sadu za najbolji crtež i za najbolju grafiku 2007. godine; „Izuzetna nagrada“ Univerziteta u Novom Sadu za postignute vrhunske rezultate u umetničkim aktivnostima 2008. godine. Svoje radove izlagao je na više od dvadeset grupnih i sledećih pet samostalnih izložbi: „Beleške, umetnička knjiga“ u galeriji „Šok“ Art klinike u Novom Sadu 2006. godine; „Asterion“ u galeriji „Potez“ na Petrovaradinu 2007. godine; „14 stps fwd“ u galeriji Multimedijalnog centra Akademije umetnosti 2008. godine; „Beleške, crteži i grafike“ u Domu kulture Studentski grad na Novom Beogradu 2012. godine i „Beleške, crteži i grafike“ – instalacija u Gradskoj galeriji u Požegi 2012. godine. Objavljivao je pesme i kratke priče. Radio je kao galerista, knjigovezac, konobar, restaurator, scenograf i drugo. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobio je kao najuspešniji student Likovnog departmana za školsku 2007/2008. godinu. Trenutno živi i radi u Novom Sadu.
Živa Stanojević rođen je 1980. godine u Duisburgu (Nemačka). Osnovne studije na Akademiji umetnosti završio je 2006. godine na studijskom programu Animacija i vizuelni efekti. Master studije u okviru istog studijskog programa završio je 2010. godine. Iza sebe ima mnoštvo kratkih filmskih ostvarenja i pozorišnih predstava, kao i rad na pet dugometražnih filmova strane i domaće produkcije, među kojima se ističu „Varljivo sunce 2“ reditelja Nikite Mihalkova; „Srce je mudrih u kući žalosti“ Marina Miloševića, „Obećaj mi ovo“ Emira Kusturice i „Žurka“ Aleksandra Davića. Ima višegodišnje iskustvo rada u advertajzingu u ulozi reditelja i kreativnog direktora. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobio je kao najuspešniji student Dramskog departmana za školsku 2007/2008. godinu. Danas radi kao stručni saradnik na katedri za Audiovizuelne medije na studijskom programu Animacija i vizuelni efekti pri Akademiji umetnosti u Novom Sadu.
Dobitnici i dobitnice nagrade Fondacije Mali princ Školska 2006/2007.
Tijana Andrejić rođena je 1986. godine u Novom Sadu. Srednju muzičku školu „Isidor Bajić“ u klasi prof. Vere Hofman-Momčilović završila je kao đak generacije. Osnovne i Master studije u klasi prof. Doriana Leljaka završila je na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, gde je jedno vreme radila i kao saradnik u nastavi na predmetima klavir i poznavanje klavirske literature. U Italiju odlazi 2009. godine, gde upisuje Akademiju “Santa Cecilia” u Bergamu u klasi prof. Konstantina Bogina. U oktobru 2010. upisuje prestižnu italijansku Akademiju “Incontri col Maestro” u Imoli u klasi Borisa Petrušanskog. Osvajala je mnogobrojne nagrade na domaćim i međunarodnim takmičenjima među kojima se ističe prva nagrada na internacionalnom takmičenju „Memorijal Isidor Bajić“ 2006. godine. Nastupala je u najvažnijim salama u Srbiji, a aktivno koncertira u Italiji i drugim evropskim zemljama. U dosadašnjoj karijeri nastupala je sa više istaknutih orkestara i sarađivala sa Bojanom Suđićem, Pjer Karlom Oriziom (Pier Carlo Orizio), Ovidijuom Balanom (Ovidiu Balan), Džordžom Kostinom (Gheorghe Costin) i drugim renomiranim dirigentima. U februaru 2013. snimila je kompakt disk sa srpskom klavirskom muzikom za nemačku diskografsku kuću “Acousence”. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobila je za školsku 2006/2007. godinu kao najuspešniji student na Muzičkom departmanu Akademije umetnosti. Trenutno živi i radi u Italiji.
Danilo Prnjat rođen je 1982. godine u Herceg Novom. Završio je Akademiju umetnosti u Novom Sadu i interdisciplinarne master studije Teorije umetnosti i medija na Univerzitetu umetnosti u Beogradu. Izuzetno je zapažen kao umetnik koji se u svojim performansima, kao vidom političkog aktivizma, bavi ispitivanjem i izvođenjem identiteta u savremenom društvu kapitala. Svoje radove do sada je predstavljao u krugu sledećih eminentnih izložbenih prostora i umetničkih manifestacija: u Muzeju savremene umetnosti u Novom Sadu 2007. godine; u Muzeju moderne umetnosti „Zendai“ u Šangaju 2007. godine; u okviru Oktobarskog salona u Beogradu 2008. godine; u centru „Pompidou“ u Parizu 2008. godine; u Nacionalnom muzeju kraljice Sofije u Madridu 2009. godine; u „Kući svetske kulture“ u Berlinu 2009. godine; na „Frieze Art Fair“ u Londonu 2009. godine; na moskovskom „Bijenalu mladih umetnika“ 2010. godine; u okviru „College Art Association“ iz Njujorka 2011. godine; i drugim. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobio je kao najuspešniji student Likovnog departmana za školsku 2006/2007. godinu. Trenutno je na doktorskim studijama na Evropskoj visokoj školi u Sasfeu (Švajcarska).
Marija Medenica rođena je 1981. godine u Beogradu. Akademiju umetnosti u Novom Sadu završila je u klasi prof. Borisa Isakovića 2007. godine. Honorarni saradnik Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu postala je 2007. godine. Dobitnica je „Dnevnikove“ nagrade na 52. Sterijinom pozorju, nagrade žirija 52. Sterijinog pozorja za najbolju mladu glumicu iz fonda „Dara Čalenić“, nagrade za glumca večeri na festivalu u Šapcu „Teatar na dobrom putu“, grand prix-ja festivala pozorišnih akademija u Bratislavi 2006. godine, specijalne nagrade žirija na festivalu pozorišnih akademija u Varšavi 2007. godine, nagrade za najbolju glavnu žensku ulogu u Zrenjaninu na Vojvođanskim susretima profesionalnih pozorišta, glumačke nagrade na Joakimfestu u Kragujevcu, godišnje nagrade SNP-a u sezoni 2007/08, nagrade za najbolju žensku ulogu festivala „Tvrđava teatar“ u Smederevu, godišnje nagrade SNP-a za ulogu Ružice u predstavi „Ujež“. Tumačila je brojne uloge u predstavama različitih teatarskih kuća, među kojima se ističu: „Ja ili neko drugi“ Maje Pelević (uloga One, režija Kokana Mladenovića, sezona 2006/07); „Je li bilo kneževe večere“ Vide Odnjenović (uloga gospođice Zeremske, SNP, 2006/07); „Barbelo – o psima i deci“ Biljane Srbljanović (uloga Milene, režija Predraga Štrpca, 2009/10); „Tajni dnevnik Virdžinije Vulf“ (uloga Džulije, režija Milene Pavlović, 2009/10) i mnoge druge. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobila je kao najuspešniji student Dramskog departmana za školsku 2006/2007. godinu.
Dobitnici i dobitnice nagrade Fondacije Mali princ Školska 2005/2006.
Jelena Ristić rođena je 1985. godine u Nišu. Srednjoškolsko obrazovanje završila je u klasi prof. Marije Rajković u niškoj Srednjoj muzičkoj školi. Sa šesnaest godina upisala je Akademiju umetnosti u Novom Sadu, gde je diplomirala u klasi prof. Dejana Mihailovića. Sa uspehom je učestvovala na brojnim takmičenjima i osvojila veći broj nagrada među kojima se ističu: druga nagrada na republičkom takmičenju 2000. godine, prva nagrada na međunarodnom takmičenju za mlade violiniste „Petar Toškov“ u Beogradu 2001. godine i prva nagrada na međunarodnom violinskom takmičenju u Mursiji (Španija) 2006. godine. Kao solista nastupala je sa Simfonijskim orkestrom u Nišu i Simfonijskim orkestrom Akademije umetnosti u Novom Sadu. Aktivno učestvuje u projektu „Mostovi za budućnost“ iniciranog od strane Konzervatorijuma u Bernu (Švajcarska). Trenutno je na postdiplomskim studijama na Konzervatorijumu u Amsterdamu u klasi prof. Ilje Gruberta (Ilya Gruber) i zauzima poziciju koncertmajstora Simfonijskog orkestra „Het Gelders“ iz Arnhajma (Holandija). Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobila je kao najuspešniji student Muzičkog departmana za školsku 2005/2006. godinu.
Jelena Vuković rođena je 1981. godine u Sarajevu. Srednju školu za dizajn „Bogdan Šuput“, smer dizajn tekstila, završila je u Novom Sadu. Diplomirala na Akademiji umetnosti u Novom Sadu 2005. godine na grupi za grafiku, u klasi profesora Zorana Todovića. Magistarske studije, smer grafika završila je kod istog profesora 2010. godine. Dobitnica je nagrade Akademije umetnosti za mali crtež, grafiku i Univerzitetske nagrade za postignut uspeh na redovnim studijama. Učesnica je mnogobrojnih likovnih radionica kao što su Etno selo Sirogojno, Zamak kulture Vrnjačka Banja, dvorac Dunđerski Kulpin, planinarski dom Fruška gora, Čongrad u Mađarskoj. Priredila je više samostalnih i učestvovala na kolektivnim izložbama u zemlji i inostranstvu. Samostalno je izlagala u galeriji „Shock“ Art Klinike u Novom Sadu 2005. godine, galeriji Kulturnog centra Novog Sada 2006. godine, galeriji Doma kulture u Čačku 2007. godine i galeriji Grafičkog kolektiva u Beogradu 2010. godine. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobila je kao najuspešniji student Likovnog departmana za školsku 2005/2006. godinu. Od 2008. godine zaposlena je u Srednjoj tehničkoj školi „Mileva Marić-Ajnštajn“ u Novom Sadu, kao profesor likovne grupe predmeta.
Petar Jovanović rođen je 1981. godine u Novom Sadu, gde završava gimnaziju i 2000. godine upisuje studije režije na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, u klasi profesora Bore Draškovića. Do sada je dobio brojna priznanja za svoj umetnički rad. Sa svojim ispitnim filmom iz prve godine studija „Britva“ učestvuje na festivalu „RAF“ u Zagrebu 2002. godine gde je po glasovima publike proglašen za jedan od 10 najboljih filmova. Diplomirao je u oktobru 2004. dokumentarnim filmom „Zemlja vajaje“ koji je učestvovao na mnogim domaćim i međunarodnim festivalima i revijama filma i na kojima je osvojio Nagradu za najbolji dokumentarni film u domaćoj selekciji na 52. Festivalu kratkog metra u Beogradu, Specijalnu nagradu žirija na Mediawave festivalu u Đeru (Mađarska) i Spirit Award na Festivalu mladih filmskih autora u Miškolcu (Mađarska). Tokom studija radio kao asistent reditelja u Srpskom narodnom pozorištu, na operi „Magbet“ Đ. Verdija u režiji Darjana Mihajlovića (2001) i drami F. Vedekinda „Buđenje proleća“ u režiji Jelene Antonijević (2002). Doktorske studije filmologije 2005. godine upisuje na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Prvu profesionalnu režiju u pozorištu ostvaruje 2008. godine u Srpskom narodnom pozorištu sa predstavom „Policija ili Čemu sve ovo?“ po dramama Slavomira Mrožeka (Policija i Ambasador). Krajem 2011. godine počinje da radi u Studentskom kulturnom centru u Novom Sadu kao programski urednik. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobio je kao najuspešniji student Dramskog departmana za školsku 2005/2006. godinu.
Dobitnici i dobitnice nagrade Fondacije Mali princ Školska 2004/2005.
Jovana Jelovac Stojanov rođena je 1982. godine u Novom Sadu. Srednju muzičku školu „Isidor Bajić“ završila je u klasi prof. Aleksandra Đurića. Osnovne studije flaute studirala je u klasi prof. Laure Levai Aksin na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, gde je u periodu od januara 2005. do juna iste godine radila kao demonstrator u nastavi. Master studije završila je na „Royal Colledge of Music“ u Stokholmu 2009. godine. Tokom svojih osnovnih studija ostvarila je vredne rezultate na domaćim i međunarodnim takmičenjima, među kojima se ističu prva nagrada na međunarodnom takmičenju „Petar Konjović“ u Beogradu 2002. godine i plasman u polufinale Sedmog međunarodnog takmičenja za flautu u Temišvaru iste godine. U periodu između 2000. i 2003. bila je četiri puta uzastopno dobitnik specijalne prve nagrade na Festivalu flautista u Valjevu i laureat ovog takmičenja. Akademija umetnosti u Novom Sadu dodelila joj je „Izuzetnu nagradu“ za vrhunske umetničke rezultate 2004. godine. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobila je za školsku 2004/2005. godinu kao najuspešniji student Muzičkog departmana Akademije umetnosti. Trenutno živi i radi u Švedskoj.
Tibor Lazar rođen je 1980. godine u Bečeju. Osnovne akademske studije završio je 2004. godine na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, a nakon toga je pohađao postdiplomski program na Ecole Cantonale d’Art du Valais u Sijeru (Švajcarska). Magistarske studije završio je na Akademiji umetnosti u Novom Sadu 2008. godine. Od 1999. godine izlaže samostalno i do sada je imao više izložbi: u Galeriji Šipoš u Bečeju, Klubu grupe PAAD u Novom Bečeju, Kulturnom centru u Senti, ŠOK galeriji u Novom Sadu, Narodnom pozorištu u Subotici, Novosadskom pozorištu, ULUV-u i Galeriji Tableaux u Novom Sadu, u Albion, Guelph u Kanadi, u Galeriji Krug u Bečeju i Gradskom muzeju u Senti. Dodeljena su mu brojna priznanja među kojima i Godišnja nagrada za slikarstvo Akademije umetnosti u Novom Sadu 2004, Plaketa Univerziteta u Novom Sadu najboljem studentu Akademije umetnosti 2005, nagrada „Kristalna kugla“ 2008, i Likovna nagrada „Forum“ 2011. godine. Bio je učesnik više likovnih kolonija kao što su XI međunarodna letnja akademija za likovno stvaralaštvo u Vrnjačkoj Banji 2004, Sopoćanska viđenja u Sopoćanima i Panonija 2005. godine, dok je učesnik kolonije 9+1 u Staroj Moravici bio od 2007. do 2011. godine. Član je udruženja likovnih umetnika Vojvodine. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobio je kao najuspešniji student Likovnog departmana za školsku 2004/2005. godinu. Trenutno radi u Gimanziji za talentovane učenike „Boljai“ u Senti.
Marko Marković rođen je 1980. godine u Kragujevcu. Diplomirao je glumu na Akademiji umetnosti u Novom Sadu u klasi prof. Vide Ognjenović i Ljubosava Majera 2005. godine. Za dosadašnji umetnički angažman dobio je sledeće nagrade i priznanja: nagradu Susreta profesionalnih pozoršta Vojvodine za najboljeg mladog glumca 2007. godine, za ulogu Petra Petrovića u predstavi „Poslednja smrt Frenkija Suzice“ u režiji Kokana Mladenovića; nagradu Susreta profesionalnih pozoršta Vojvodine za najbolju epizodnu 2011. godine, za ulogu Potkoljosina u predstavi „Ženidba“ Ane Đorđević; specijalnu nagradu Vršačke pozorišne jeseni 2011. godine, za ulogu Jovana Nedeljkovića u predstavi „Pučina“ Vladana Đurkovića. Ostvario je veći broj značajnih uloga u Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu, Narodnom pozorištu u Somboru, kao i drugim teatarskim kućama i pozorišnim trupama. Sarađivao je sa brojnim renomiranim režiserima i glumcima poput Ljubiše Ristića, Gorčina Stojanovića, Ivana Klemenca, Ane Đorđević, Kokana Mladenovića i drugima. Osim u pozorišnim, učestvovao je u brojnim televizijskim, filmskim i reklamnim projektima. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobio je za školsku 2004/2005. godinu kao najuspešniji student Dramskog departmana Akademije umetnosti. Trenutno je zaposlen u pozorišnoj trupi Narodnog pozorišta u Somboru.
Dobitnici i dobitnice nagrade Fondacije Mali princ Školska 2003/2004.
Mladen Čolić rođen je 1982. godine u Novom Sadu. Muzičko obrazovanje započeo je u muzičkoj školi „Isidor Bajić“ u klasi Ivane Branovački. Osnovne i magistarske studije klavira na Akademiji umetnosti u Novom Sadu završio je u klasi prof. Svetlane Bogino, da bi svoje dalje školovanje nastavio na čuvenom Konzervatorijumu „National Supérieur de Paris“ u klasama Žaka Ruvijea (Jacques Rouvier) i Priske Benoa (Prisca Benoit). Za svoj umetnički rad dobio je brojna priznanja među kojima se ističu: prve nagrade na međunarodnim pijanističkim takmičenjima „Sergej Rahmanjinov“ u Novgorodu 1998, „Memorijal Isidor Bajić“ u Novom Sadu 2004, „Premio Jaén“ u Haenu (Španija) 2010, „Maria Canals“ u Barseloni 2007, kao i druge nagrade na takmičenjima „Vladimir Krajnjev“ u Harkovu (Ukrajina) 2000. i „Shenzhen Piano Concerto Competition“ u Šenzenu (Kina) 2011. godine. Kao koncertni pijanista nastupao je u mnogim gradovima Evrope, Azije i Severne Amerike. Renomirana izdavačka kuća „Naxos“ izdala je dva kompakt diska sa Čolićevim snimcima Ravela, Rahmanjinova, Medine, Šumana, Šuberta i Padre Solera. Nagradu Fondacije „Mali princ“ Čolić je dobio za školsku 2003/2004. godinu kao najuspešniji student Muzičkog departmana Akademije umetnosti. Trenutno živi i radi u Parizu.
Tijana Titin rođena je 1982. godine u Zrenjaninu. Osnovne studije slikarstva na Akademiji umetnosti u Novom Sadu završila je 2006. godine u klasi prof. Dušana Todorovića. Master studije na „Universität der Künste“ u Berlinu završila je 2010. godine u klasi profesora Burkharda Helda (Burkharda Held). Tokom svog školovanja dobila je veći broj nagrada kao što su prva nagrada za portret na umetničkoj koloniji Sovljak, treća nagrada na konkursu „30×30“ u Zrenjaninu, „Izuzetna nagrada“ Univerziteta u Novom Sadu za vrhunska umetnička ostvarenja, te nagrada Kraljevine Norveške za akademsko ostvarenje. Izlagala je na pet samostalnih i više desetina grupnih izložbi. Reč je o sledećim samostalnim izložbama: „Slike“, galerija Hol, Akademija umetnosti u Novom Sadu, 2005; „Alone“ galerija Frida, Novi Sad, 2005; „Par“, galerija Most, Novi Sad, 2006; „Erotski crteži“, Zavičajni muzej, Ruma, 2006; „Human, movement, emotion“, galerija fondacije „Dorothea Konwiarz“, Berlin, 2011. godine. Učestvovala je na internacionalnim radionicama, festivalima i simpozijumima poput „Real Presence 4“ u Beogradu 2004, „F.A.C.E“ (Festival of Alternative Creative Exchange) u Novom Sadu 2005. i „No Name“ u Niklasdorfu (Austrija) iste fodine. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobila je za školsku 2003/2004. godinu kao najuspešniji student Likovnog depratmana Akademije umetnosti. Živi i radi u Berlinu.
Višnja Obradović rođena je 1982. godine u Subotici. Završila je gimanziju „Jovan Jovanović Zmaj“ u Novom Sadu. Glumu je diplomirala na Akademiji umetnosti u Novom Sadu u klasi prof. Vide Ognjenović, prof. Ljuboslava Majere i prof. Predraga Momčilovića. Završila je i brojne specijalizovane škole poput „Creating theatre“ u Londonu kod Tomasa Pratkija (Thomas Prattki), „Commedia dell’Arte“ na Akademiji dramskih umetnosti “Silvio d’Amico” u Rimu; „Body wheather laboratory“ kod Mina Tanake (Min Tanaka/ Francuska) i druge. Za umetnička i akademska dostignuća nagrađena je, između ostalog, „Izuzetnom nagradom“ za postignute rezultate u umetničkim aktivnostima od strane Akademije umetnosti u Novom Sadu i „Specijalnom nagradom“ za najbolje glumačko ostvarenje u okviru takmičarskog programa „Up to 10.000 bucks“ filmskog festivala „Cinema city“ za ulogu u filmu „Zlatna liga“ Ognjena Isailovića. Od 2010. do 2012. godine radila je kao docent na Akademiji umetnosti u Novom Sadu na predmetima Scenski pokret i Komedija del Arte. Veći broj zapaženih uloga ostvarila je u Srpskom narodnom pozorištu, u kojem je trenutno zaposlena, ali i u drugim teatarskim kućama poput Narodnog pozorišta u Somboru, Pozorišta mladih, Teatra „Promena“ i „Scene 34“ u Novom Sadu. Nagradu Fondacije „Mali princ“ dobila je za školsku 2003/2004. godinu kao najuspešniji student Dramskog departmana Akademije umetnosti.